Rozdział 8

ROZDZIAŁ Z DEDYKACJĄ DLA TWO SISTER :*******

*Naty*

- C-c-co?!- wydarł się mój brat.
- No nie mogłam pozwolić, żebyś powiedział tacie, więc.... NIE MÓW MU NIC. Proszę, proszę, proszę.- zrobiłam słodką minę i zatrzepotałam rzęsami.
- Y-y-y Nie patrz tak na mnie... NO OK. Nic nie powiem. Ale dziewczyno to jest twój nauczyciel...
- Ale jest 2 lata starszy. TYLKO. Teoretycznie mogę się z nim spotykać...
- No skoro tak uważasz to... No ok. Ale, ale, ale... YHhhhh Nic nie wymyśle, ale nie myśl, że Maxiego ominie rozmowa.- upadłam zrezygnowana na łóżko.- W końcu jak tata nie ma wiedzieć to ktoś musi to zrobić... TAK?!
- Dobra...- westchnęłam.- ALE!- poderwałam się na nogi.- Bez głupich pytań. DObrze wiesz o czym mówię, bo ktoś się ciebie dziś o jedną z takich durnych rzeczy spytał.- powiedziałam wskazując na TV.
- ok,ok. Przecież to mój przyjaciel...- zaczął- DO CZASU- dokończył cicho. Chyba myślał, że nie usłyszałam.
Diego wyszedł z pokoju, a ja z teatralnym westchnieniem opadłam na łoże.
Nawet nie wiem kiedy zasnęłam rozmyślając o Maaaaxim.
NASTĘPNEGO DNIA
Rano wstałam, wzięłam ubrania z szafki i poszłam do łazienki w celu wykonania porannych czynności.
Po godzinie wyszłam i wyglądałam TAK:

Zabrałam torbę i zeszłam na dół.
Po zjedzeniu śniadania wyszłam z domku do mojej szkółki, w której spotkam mojego chłopca IPPPPPPPPPPPPPPPPPPPP
Po 10 minutach byłam już na miejscu zaczęłam lekcje tańca...
Z MAXIM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Po skończonej lekcji zostaliśmy sami w sali.
- ooooo nareszcie mogę cię przytulić.- podszedł do mnie i mocno uścisnął.
- Oooooo jak fajnie.- zaśmialiśmy się razem.- To co dziś robimy?
- No nie wiem... Co powiesz na kręgle?
- Hyyyym. Okkkk ale będziesz musiał nauczyć mnie grać...- uśmiechnęła  się i musnęłam jego usta....................

*Diego*

Idę właśnie do Fran... Tak... Linda i Angelica postanowiły, iż pójdziemy dziś na kręgle...
W sumie już mi to nie przeszkadza tak jak wtedy...  Polubiłem Fran...
Jest serio bardzo miła... i przyjacielska. I ładna. I utalentowana. I nie jest taką gwiazdką jak niektóre... Iiiii bardzo ją lubię i chyba nawet mi się podoba... CO?!!!! NIE CHCIAŁEM tylko tyle dodać, iż jest SPOKO!
Tak właśnie.
stoję właśnie pod jej domem i rozmyślam czy zapukać czy zadzwonić...
ok zrobię i to i to.
Wyciągnąłem dwie ręce i jedną zadzwoniłem, a drugą zapukałem...
Po nie całej sekundzie przd drzwiami stanęła Fran.
- Ciau Bella.- DEBIL, CIOTO, CHOLERA, KUŹWA MIAŁO BYĆ TYLKO CIAU.
- Cześć przystojniaku- zaśmiała się Włoszka.
- Idziesz na kręgle?
- Angelica czy Linda?
- Obie.- uśmiechnąłem się.
- SPOOOKO. TO idziemy?- zabrała torebeczkę i wyszła z domu...
- Idziemy!
W połowie drogi objąłem dziewczyną i zapytałem.
- Co u ciebie?
- A spoko. Mam na głowie rodziców i brata, bo wiesz słyszeli ploty...- westchnęła.
- Ołłłłł. Ale już wszystko jasne?
- Niby tak.- uśmiechnęła się.- A U CB?
- A ok. Okazało się, że moja siostra jest z swoim nauczycielem.
- ŻE WHAT?- stanęła w miejscu i wrzasnęła na cały głos a wszyscy przechodni zaczeli się lampić.
- Ale z Maxim... Tym 2 lata starszym.
- Mogłeś tak od razu. A mówiłam, że słodko razem wyglądają!- klasnęła w dłonie.
- To idziemy dalej?
- O! SI!- ująłem jej dłoń i poszliśmy pod kręgielnie...

*Maxi*

Razem z moją dziewczyną idziemy właśnie pod kręgielnie.
Trzymając się za ręce weszliśmy do budynku.
Przebraliśmy buty poszliśmy na tor...
- O Francesca, Diego... Co wy tu robicie? - Spytała zrezygnowana Naty.
- Szczęścia nowej parze!- krzyknęła Włoszka.
- Diego!- Nathalia spojrzała wrogim wzrokiem na brata.
- No co? Przed własną dziewczyną się nie ma tajemnic.
- No HA HA!- zaśmiała się sarkastycznie.
- A więc... co tu robicie?- powtórzyłem pytanie mojej dziewczyny.
- Jesteśmy na randce. - Fran wyszczerzyła zęby.
- O to tak jak my.- powiedziałem.
- WIEM!- zaczął Diego.- Maxi a może pogramy w kręgle? Ja będę żucał a ty- zamyślił się - BĘDZIESZ ROBIĆ ZA KRĘGLE!- spojrzałęm na niego jak na idiotę... CZYŻBYM WŁAŚNIE STRACIŁ KUMPLA?!
- HAHAHA- dodał po chwili i wybuchł śmiechem.- Nie no chodź pogramy normalnie i bynajmniej pogadamy...
Poszliśmy na tor i zaczęliśmy grać a nasze dziewczyny, a właściwie moja dziewczyna i jego udawana dziewczyna.

*Francesca*

Usiadłam razem z Naty na kanapach i zaczęłyśmy rozmowę.
- Toooo ile jesteście z Maxim parą?
- Tydzień.- zaśmiała się.
- Ahaaaa. Fajnie. No. Za pewne spoko mieć prawdziwego chłopaka.- wybuchnęłyśmy śmiechem.
- Chcesz mi powiedzieć, że mój brat to twój pierwszy chłopak?
- Coo? Nie! 1 udawany. Chodziłam z takim jednym, ale to stare dzieje...
- Ok.- uśmiechnęła się do mnie.- A jakie jeszcze dla was mają planki Linda i Angelica.
- Trudno je zrozumieć... One mają dziwn...- zacięłam się, bo właśnie zobaczyłam tłum dziewczyn, które rzuciły się na Diego.
Zaczęły prosić go o autografu i zdjęcia. Pozowały całując go w policzek.
Miałam ochotę wstać i wszystkie je za włosy wyszarpać wydzierając się ZOSTAW MOJEGO CHŁOPAKA!
- FRANCESCA, FRANCESCA!- Darła się pstrykając mi przed oczami Nata.
- Co?!
- Co jest? Chodzi o Diego i te dziewczyny, tak?
- Cooooo? Nieeee. WCALE NIE JESTEM ZAZDROSNA, CO TY GADASZ?!
- Yyyyy ja tego nie powiedziałam. To ty to stwierdziłaś.
- Nie.
- Yyyy Tak.
- Na serio? Aż tak było widać?
- Okropnie!
- A zauważył?
- Nie chyba nie. Zbyt go otoczył. NIE BIJ.- zasłoniła twarz rękami.
- Uhh.- odetchnęłam.- Tooo tylko takie, ymmm za bardzo wczułam się w role. Wieszzzz paparazzi mogą być wszędzie...
- Ta wmawiaj sobie...
- OK LASKI! SKOŃCZYLIŚMY
- Kto wygrał?- zapytałam.
- NIE WAŻNE!- szybko odpowiedział Diego.
Wszyscy wybuchneliśmy śmiechem.
- Nie przejmuj się braciszku...- zaczęła Nat.- Gratulac kotek.- przytuliła Maxiego.
- Właśnie nie przejmuj się kochanie...- wstałam i pogłaskałam Diego po policzku.
- No ok...- westchnął.
Potem poszliśmy do swoich domów...
OCZYWIŚCIE DIEGUSIO MNIE ODPROWADZIŁ... AHH
KOCHAM GO



















MACIE 8 ;D
MÓWIŁYŚMY W KAŻDĄ SOBOTĘ :*
PISZCIE KOM :D
DZIĘKI !!!!!!!!!!!!!
PS. PODOBA SIĘ? ;D

WAŻNE!

Posłuchajcie!!!!!!!!!!
Wiecie, że nasze rozdziały pojawiają się hymmm jakby to ująć NIETERMINOWO ;D
RAZ W ŚRODĘ RAZ W SOBOTĘ!!!!!
Piszemy go jako 2 najlepsze przyjaciółki, więc po prostu dodajemy, jak tylko możemy się spotkać i go napisać!!!!!
Więc stwierdziłyśmy, żeby było lepiej:
ROZDZIAŁ POJAWIAĆ SIĘ BĘDZIE W KAŻDĄ SBOTĘ


Może tak być ? ;D
BUZIACZKI :***

Rozdział 7

ROZDZIAŁ DEDYKUJEMY NASZEJ PRZYJACIÓŁCE KASI <3 :-**********

*Maxi*

Po dłuższej chwili, oderwaliśmy się od siebie. Popatrzyliśmy sobie w oczy.
Nagle Nata oprzytomniała i jak poparzona wstała z moich kolan.
- Co my wyprawiamy!!!!!!!!! - wrzasnęła.- Jesteś moim nauczycielem, kretynie, a ja twoją uczennicą debilu.
- No właśnie.- wstałem.- Uczennica nie powinna tak odnosić się do nauczyciela.- zażartowałem.
- Ale całować się z nim powinna?
- Tak! To znaczy NIE! To znaczy...
- Nic już nie mów!- przerwała mi. - Najlepiej zapomnijmy o tym co się tu wydarzyło.
-Ok. To ćwiczymy dalej?
- Tak!
Zaczęliśmy z powrotem tańczyć...
Szło nam okropnie! Co chwilę myliliśmy się i potykaliśmy.
- Ja tak dłużej nie mogę. Nie potrafię zapomnieć o tym pocałunku.- wydarła się Naty, a ja do niej podszedłem i objąłem w talii.
Ona wzrokiem, skutecznie omijała mojego wzroku.
W pewnej chwili jednak nasze spojrzenia się spotkały.
Delikatnie zbliżyłem nasze twarze, a ona wbiła się w moje wargi.

Dość długo się całowaliśmy, ale po paru minutach odsunęliśmy się od siebie, bo zabrakło nam powietrza.
Oparliśmy się czołami.
- Kocham cię Naty- powiedziałem.- Chcę z tobą być.
- Ja też ciebie kocham.- uśmiechnęła się.- I też chcę być z tobą.- przytuliła mnie, a ja odwzajemniłem uścisk. Ale...- oderwała się ode mnie.- Nie mówmy nikomu, bo jesteś moim nauczycielem. A ZWŁASZCZA TACIE!
- Jasne. Czyli jesteśmy teraz parą?
- No nie wiem.- droczyła się ze mną.
- Nathalio Hernandez, czy zostaniesz moją dziewczyną?
- TAK!
Tak, razem z MOJA DZIEWCZYNĄ (TAK MAM PODJARĘ A CO?! DZIWNE?!) ZACZELIŚMY TAŃCZYĆ.............


TYDZIEŃ PÓŹNIEJ:

*Francesca*

- Witamy państwa po przerwie. Zobaczycie teraz wywiad z najpopularniejszą parą SHOW BIZNESU!- prowadzący zaczął ten beznadziejny wywiad.
- OK Francesca, Diego. Jak zaczęła się wasza znajomość.
- Poznaliśmy się na koncercie zorganizowanym przez U-MIX.- odpowiedział Diego.
- A jak zaczęła się wasza miłość?
- Zakochaliśmy się w sobie od 1 wejrzenia.- uśmiechnęłam się słodko do "mojego chłopaka"
- Taaaaak. Właśnie.- odparł Hiszpan i mnie objął.
- Ile jesteście razem?
- Jakieś 2 tygodnie.- zaśmiałam się.
- O i już ciąża? Proszę, proszę.
- CO? NIE, JA NIE JESTEM W CIĄŻY.- zaprzeczyłam.
- Dokładnie.- poparł mnie Diego.- Nie mamy pojęcia z kąd wzięły się te ploty, ale ani ja, ani Francesca nie zamierzamy zostawać w najbliższym czasie rodzicami.
- Czyli, że co usunęłaś?- zapytał przerażony.
- NIE!- zaprzeczyliśmy razem z Hernandezem.
- Nie, nie jestem i nie byłam w ciąży.- dodałam.
- Więc skąd plotka?
- Nie mam pojęcia.- KŁAMAŁAM JAK Z NUT. BARDZO DOBRZE WIEMY KTO TO PUŚCIŁ DO NETA!!!!!!!!!
- Dooobrze, czyli, że to nie prawda?
-Nie. I tylko czekaliśmy na ten wywiad, aby to sprostować.- powiedział Diego.
- Ahhaaaa.- reporter najwyraźniej zdziwił się naszą deklaracją.
- Czyli nie ma żadnej ciąży?
-Nie- powiedziałam.
- Oł- powiedział smutno.- A już myślałem, że będziemy mieli nowego sławnego bachora w SHOW no nic. SZKODA!
- Taaa.- powiedział Hiszpan.
- Ok. Koniec z tematem waszego dziecka. Powiedzcie mi lepiej  czy mieliście w swoim związku jakieś kryzysy?
- YyYYYYY Nie raczej nie - powiedział Diego.
- Ale związek bez kryzysów nie istnieje... - CO ZA NATARCZYWY KOLEŚ!!!!!!
- Były małe kłutnie, ale nie poważne. Jesteśmy ze sobą 2 tygodnie- sprostowałam.
- Wasz pierwszy pocałunek? Mieliście go?
- Tak.
- A gdzie i kiedy. Byliście już razem?
- Tak. Nad morzem. DOSŁOWNIE.- zaśmiał się chłopak.
- A skoro była ta nagonka o ciąży... To mieliście już ten 1 raz?
- CO?!- WYDARLIŚMY SIĘ JEDNOCZEŚNIE.
- Nie będziemy odpowiadać na takie pytania.- dodał Hiszpan.
- To ja już nie mam więcej pytań. ADIOS!
- PA!- wzięłam Dieguito za rękę i wyszłam z planu.
CO ZA KOLEŚ.

*Naty*

Gdy wróciłam do domu bardzo mi się nudziło...
Postanowiłam zadzwonić do mojego chłopaka.
M: Halo, skarbie?
N: Hejka kochanie. Co porabiasz?
M: Myślę o tobie i tęsknie.
N: Oooooo. Ależ ty jesteś słodki.
M: Wiem. Staram się jak mogę.
N: O której próba? Jutro?
M: Nom jutro o 08:00
N: OŁŁŁ. Nie wyśpię się...

*Diego*

Wszedłem właśnie do mojego domu.
Ale nas ten kolo wkurwił.
O takie rzeczt się pytać????? BŁAGAM NO DO JASNEJ...
- Ja też cię kocham. Pa.- usłyszałem przechodząc obok pokoju mojej sister.
Uchyliłem lekko drzwi od jej sypialni.
WCALE NIE PODSŁUCHIWAŁEM!
TYLKO WSŁUCHIWAŁEM SIĘ W JEJ SŁOWA:
- Nie ty się pierwszy rozłącz.- chichotała Naty.- Nie ty.- A właśnie, że ty. Ok na 3. 1, 2, 3. Ejjjj Nie rozłączyłeś się.
- Yhhhhhhh  Ja rozłączę.- zabrałem jej komórkę i wyłączyłem ją.
IDIOTO NIE SPRAWDZIŁEŚ KTO TO BYŁ- pomyślałem.
- Z kim gadałaś.
- Z nikim.
- Yyyhym. 1 raz słyszę żeby dziewczyna mówiła MÓJ CHLOPAK TO NIKT!- wydarłem się.
- A co ci do tego? Ty też masz dziewczynę.
- NA NIBY!
- No widzisz, a ja na prawdę.
- Ale, ale, ale- zaciąłem się.
- Co mam ci wymienić płytę?
-EMMMM NIE! - krzyknąłem. - Kim jest ten chłopak?
- A po co ci to wiedzieć.
- Ty wiesz, kto jest moją dziewczyną.
- Dziwne by było gdybym nie wiedziała. SKORO JESTEŚ Z NIĄ DLA ROZGŁOSU!
- GADAJ!
- NIE POWIEM CI.
- Ok to ja lece do ART REBEL.- podszedłem do drzwi.
- Po co?
- Do taty. MAM DLA NIEGO NEW NEWS.
- MAXI!
- CO MAXI?! NO TAK JEST W ART REBEL, NO I CO?
- Rany pacanie Maxi to mój chłopak...

SORKA!

Wybaczcie, że rozdział nie pojawił się wczoraj, ale no niestety jedną z nas (  w tym przypadku mnie) dopadł katar i kaszel i po prostu nie mamy jak się spotkać, żeby napisać ten rozdział...
POJAWI SIĘ NA PEWNO W TYM TYGODNIU, ALE NIE WIEM DOKŁADNIE KIEDY
WYBACZCIE, ŻE MUSICIE ZNOWU TYLE CZEKAĆ!
BUŹKIACZKI:******

Rozdział 6

*Maxi*

Dziś jest najszczęśliwszy dzień w moim życiu!
Gregorio sobie wraca od lekarza z Crisem, ale bez CRISA! Czemu?! Okazało się, iż ma on złamaną NOGE I NIE MOŻE WZIĄŚĆ UDZIAŁU W PRZEDCTAWIENIU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
JUUUUUUUUUUUUUUUHUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU!!!!!!!!!
I co? I co? NIE BĘDZIE MÓGŁ ZATAŃCZYĆ Z NATY! AHA AHA AHA! To znaczy nie, nie, nie!!!!! Chodziło mi o to, że no no ten no yyyyyy NIE BĘDE MUSIAŁ Z NIM PRACOWAĆ. TAK WŁAŚNIE!
- Dobra - zaczął Gregorio, gdy weszliśmy do pokoju nauczycielskiego.- Jako, że Cris jest skontuzjowany to Naty nie ma partnera. Iiiii mega trudno mi to powiedzieć, ale... TY ZOSTANIESZ JEJ PARTNEREM!
-Tak, dobra poko.- ruszyłem obojętnie ramionami i wyszedłem.
Jak tylko drzwi się za mną zamknęły, zacząłem latać po korytarzu i skakać jak idiota, oraz krzyczeć: JEST, JEST, JEST!!!
Nagle z damskiej toalety wyszła NATY!
- OOooooo Naty- wyszedłem na głupka, a ona zaczęła się śmiać.
- Hej Maxi, co cię tak cieszy?
- Bo zatańczę z tobą w przedstawieniu.
- Naprawdę?! I to... cię tak cieszyyyy- powiedziała z NADZIEJĄ! AAAA
- YYyyyy cooooo nieeeee?! To znaczy tak się cieszę, że z tobą, ale wiesz tak ogólnie, że wezmę udział w SHOW I TENNNNN. Ale cieszę się, że z tobą, ale nie żeby z innymi bym się nie ucieszył, ale...
- Co?
- Nicccc, muszę iść yyyy UMYĆ KOTA!
- Ty nie masz kota!
- Mam psa, który wabi się KOT.
- Psa też nie masz, masz uczulenie na śierść.
- Dobra, nooooo yyyyy dziadek ma psa, a babcia ma kota, a ja idę do wujka! To pa!- powiedziałem i wybiegłem.
YYYYY MOŻE TO KUPIŁA- pomyślałem na głos...

*Francesca*

Jak najszybciej mogliśmy pobiegliśmy do biura Lindy.
- KURWA CO TO MA BYĆ?!- Wrzasnął Diego, jak tylko weszliśmy do jej gabinetu.
Okazało się, że jest tam też Angelica i razem popijają sobie kawkę!
- Jeżeli tylko wuścicie taką plotkę do neta...- zaczęłam.
- Yyyyyyy za późno.- zaśmiała się moja menadżerka, a ja chciałąm się na nią rzucić, ale Diego mnie złapał.
- Nie denerwuj się kochana, bo to zagrozi dziecku- zacchichrała się Angelica.
- CO TY GADASZ! CHOLERA PAMIĘTAŁĄBYM GDYBYŚMY PIEPRZYLI SIĘ! TO PO 1! 2 CO MOŻE ZAŁĄTWICIE NAM POKÓJ W MOTELU ŻEBYŚMY SIĘ O DZIECKO STARALI, A POTEM NAJWYŻEJ PÓJDZIEMY NA INVITRO?! I ZMARNUJE SOBIE ŻYCIE, BO WY JESTEŚCIE POWALONE?! Już to, że udajemy parę wam nie starcza?! serio ciąża?! A POTEM CO ŚLUB NA NIBY?! UH!- odetchnęłam. Wyrzuciłam to z siebie.
- Kochana...- podeszłą do mnie Linda i Diego mnie póścił.
Najwyraźniej pomyślał, że się uspokoiłam.
Pod wpływem jego dotykuuuu na serio trochę ochłonęłam...
- Posłuchaj, za tydzień jest wywiad, a wtedy sprostujecie, że nie jesteś w żadnej ciąży... - wyjaśniła mi Linda.
- NIE MOGŁAŚ POMYŚLEĆ O TYM ZA NIM PUŚCIŁAŚ TO DO NETA.
- Ale właśnie chodzi o to żeby ludzie gadali... KA PI SZI?- dodała Angelica i się uśmiechnęła.
- A jak ktoś się nas zapyta? NP. JUTRO?!- dodał Diego.
- Mówcie, że nie będziecie udzielać informacji z reportami, którzy się nie umówili, albo że się spieszycie.
Chłopak pokręcił głową, a ja walnęłam się z otwartej dłoni w czoło.
- Ok idźcie, bo musimy obgadać szczegóły.- odezwała się Linda.
-PA!- Wyszłam trzaskając drzwiami, a Diego poszedł za mną...

*Diego*

- Chodźmy do ART REBEL chcesz?- zapytałem Francescę, która nadal była czerwona ze złości.
No nie powiem. Wtedy w gabinecie, chciało mi się trochę śmiać. Jej mina jak chciała żucić się na Lindę z pięściami, była bez cenna!

HAHAHA!
- TAK CHODŹ!- pociągnęła mnie za rękę i poszła w prawo.
- Fran, nasz szkoła jest w lewo.
- CO?! A dobra to chodź tędy.- zmieniła kierunek naszej drogi.
 Weszliśmy do szkoły mojego ojca.
Francesca, przez drogę się troszkę uspokoiła.
TAAAAK! Ja ją uspokoiłem!!!!
- Hej ludzie.- krzyknąłem, wchodząc do sali tanecznej, a Nata i Maxi spojrzał na mnie jak na debila.
Chyba im przerwałem...
- Heeeej Diego...- powiedział Maxi.
- A czemu jesteście tu sami???- poruszałem zabawnie brwiami.
- Ha Ha Ha!- zaczęła Naty. - Mamy próbę.
- A ok. To możemy popatrzeć?
- Yyyyyy pewnie....- dopowiedział mój przyjaciel.
- A to jest Francesca, Fran to jest Maxi mój kumpel i nauczyciel tańca w tej szkole.
Podali sobie dłonie.
- Nata to jest właśnie Fran, moja "dziewczyna", Francesca, to jest Naty moja młodsza siostra i uczennica tej szkoły.
- Miło cię poznać.- Nathalia podała Francesce rękę, a ona ją ścisnęła.
- Mi ciebie też- uśmiechnęła się Włoszka.
-To zaczynajcie tą próbę! Chcę sobie obejrzeć pokaz przed premierowy, tak?!
Maxi, Nata i moja UKOCHANA się zaśmiali i zaczeli tańczyć.
Chwileczkęęęę. Poprawka! " MOJA UKOCHANA".
Maxi i Nathalia zaczęli tańcować.
- Słodziutko razem wyglądająąąąą...- zaczęła Francesca i patrzyła na nich jak na parę królewską. AHA!
- Ty jesteś słodka...- dziewczyna popatrzyła na mnie z pod byka.- No co... Trzeba cie rozweselić... Haha- IDIOTO CO GADASZ?! NIE NAUCZYŁEŚ SIE PRZEZ 2 LATA W SHOW BIZNESIE, ŻE NIE ZAWSZE MÓWISZ TO CO MYŚLISZ?!!!!
- Yyyy ta słodcy- powiedziałem i wróciłem do oglądania tych tam dwóch...

*Naty*

Próby z Maxim idą mi bardzo dobrze...
Fran z Diego musieli już iść, bo jest serio późno, ale ja z Maxim dalej ćwiczymy...
W pewnym momencie, ja się potknęłam i razem wylądowaliśmy na podłodze.
Pozycja była dość dziwna, iż on siedział na podłodze, a ja przodem do niego. Właściwie to śiedziałam na NIM! OKRAKIEM!
Zbliżyliśmy do siebie swoje twarze.
Dzielił nas dosłownie parę milimetrów.
Moje dłonie powędrowały na jego policzki, a jego ręce na moją talię.
Zbliżyliśmy się jeszcze bardziej i....................................................................
POCAŁOWALIŚMY SIĘ!...
-------------------------------------------------------------------------------------------
Oki doki mamy 6!!!!!
WIEMY WIEMY MIAŁO BYĆ WCZORAJ, ALE... JEST DZIŚ!
HURA!!! YYY WŁAŚNIE!
SORKA!
Mamy nadzieję, że się podoba.
PAMIĘTAJCIE O KOMENTARZACH:**********

Rozdział 5

TEN ROZDZIAŁ DEDYKUJEMY NATALI, KUZYNCE JEDNEJ Z NAS, KTÓRA JAKO 1 SKOMENTOWAŁA NASZE OPOWIADANIE :* DZIĘKI NATA! ( SORY, ŻE TROCHĘ SPÓŹNIONE)

*MAXI*

Wstałem dziś rano, bo zadzwonił do mnie Gregorio.
CO ZA RĄBANY CZŁEK!
DZWONI O 06:00 RANO I JESZCZE SIĘ GŁUPIO PYTA:
G:Obudziłem cię?
M: NIEEEE WCALE!
G: O to dobrze, myślałem, że tylko ja wstaje tak wcześnie.
M: Dzwonisz żeby mi to powiedzieć?
G:Nie, dzwonię aby powiedzieć ci, że robimy przedstawienie w ART REBEL.
M:Nasi uczniowie będą występować tak?
G: Nie chłopcze, my! Ty zagrasz kopciuszka, a ja dobrą wróżkę! Oczywiście, że nasi uczniowie!
M: Dobra, dobra. O której mam dziś być?
G: O 08:00
M: Ok, to ja już nie kładę się, bo przecież i tak wstaję tak szybko!
G: Do zobaczenia.
M: Do widzenia.
Wszedłem do łazienki i ubrałem się w to:

Zjadłem śniadanie i powooooolnym krokiem ruszyłem w stronę szkoły.
Kiedy dotarłem na miejsce DOBRA WRÓŻKA już na mnie czekała. Ustaliliśmy plan koncertu i przedstawiliśmy go Naty... I OCZYWIŚCIE CAŁEJ RESZCIE!
Nata w tańcach była w parze z niejakim Crisem.
JUŻ GO NIE LUBIĘ!
Przecież Naty jest tak piękna, cudowna, śliczna i te jej loczki...
I JEST NIŻSZA O DE MNIE!!!
A on?
A on mógłby być bliźniakiem ryby głębinowej z bajki gdzie jest NEMO?
No bo która para wygląda lepiej?
TA...

Czy ta...

NO WŁAŚNIE!
NIC NIE MUSZĘ DODAWAĆ!
Zaraz, zaraz jestem jej nauczycielem. Co ja myślę, co ja myślę.
No mniejsza z tym powiedzieliśmy im o koncercie, no i to na tyle...

*Francesca*

- Hej Diego!- przywitałam się z chłopakiem, kiedy przyszedł do mojego domu.
- No hej. Przyszedłem po ciebie, bo idziemy na basen!
- Wiem, dostałam esa od Lindy...Dasz mi minutkę?- on skinął głową.- Usiądź na kanapie.
- Nie postoje, skoro to tylko minutka.
- To była przenośnia. Weś lepiej siadaj.
Po 1...................................................................................................................
GODZINIE, co prawda, ale jednej.
Zeszłam na dół i udaliśmy się na pobliski, nie zakryty basen.
Diego poszedł popływać, a ja rozłożyłam koc i się opalałam.
Leżałam tak sobie na brzuchu, kiedy nagle mojego rozgrzanego ramienia dotknęły usta Diego. Poprawka ZIMNE usta Diego!
Wzdrygnęłam się, a on położył się obok.
Chciałam się do niego przytulić, ale zrezygnowałam, bo cały był ZIMNY.
LODOWATY WRĘCZ!
- Nie idziesz popływać?- zapytał.
- Jak woda jest taka, jak ty to podziękuję.
- Aaaaaa, nie lubisz GORĄCEJ wody?- poruszał zabawnie brwiami, a ja się zaśmiałam.
Podniosłam się na łokciach i popatrzyłam na niego z pod byka.
On też oparł się na łokciach i pocałowaliśmy się...

*Diego*

Po oderwaniu się od siebie, Francesca wtuliła się we mnie, ja ją objąłem.
- Idziemy popływać?- zapytała się.
- Jak chcesz.- uśmiechnąłem się i razem z Fran poszliśmy do basenu.
ODSCOOL JESTEŚMY TU SAMI!
W pewnym momencie Włoszka odpłynęła o de mnie i zaczęła SIĘ TOPIĆ!
Jak najszybciej wyciągnąłem ją z wody i położyłem na brzegu basenu.
Tam próbowałem ją ocucić.
Już łzy zbierały mi się do oczu i chciałem pójść po telefon, aby dzwonić na pogotowie, kiedy Fran podniosła się i krzyknęła:
- Ja żyję!
Ze zdziwienia wpadłem do basenu, i to ja " się topiłem"
Dziewczyna wskoczyła za mną.
Kiedy nasz wzrok spotkał się pod wodą, tak wyszło, że się pocałowaliśmy...
NIE ŻEBY COŚ! Kamerki mogły być w basenie... A ten, no PROFESJONALNI REPORTERZY TAK ROBIĄ. YYYY Chyba...
Po wynurzeniu się z wody stykneliśmy się czołam i uśmiechnęliśmy do siebie.
Jeszcze długo sobie pływaliśmy i wygłupialiśmy się, a potem stwierdziliśmy, iż robi się późno więc odprowadziłem Francescę do domu.
Kiedy miałem pocałować ją w policzek na pożegnanie dziewczynie przyszedł sms.
Odczytała go i spojrzała na mnie ze złością w oczach.
- Ejjj co jest?- zapytałem
- Właśnie się dowiedziałam, że jestem w ciąży a ty zostaniesz tatą...

*Naty*

Dostałam dzisiaj świetną wiadomość o koncercie.
Gorsza wiadomość? Mam ślamazarnego partnera.
Dlaczego osobą, z którą muszę tańczyć nie jest MAXI...?
CHWILA CO? NIE NIE NIE. Cris mi odpowiada tak.
Jest nawet dobry, yyy spoko, yy wczuwa się w rytm...
KOGO JA OSZUKUJE JEST BEZNADZIEJNY.
Nie mówię, że ja jestem genialna, ale bez przesady!
Moje rozmyślenia przerwał dzwonek na lekcję.
LEKCJĘ TAŃCA!
Ćwiczyliśmy z Crisem do tej piosenki.

Kompletnie mu to nie wychodziło. Nagle przewrócił się i zaczął krzyczeć, że boli go noga. Ojciec zawiózł go do szpitala, a my kontynuowaliśmy próbę.
JA BYŁAM W PARZE Z MAXIM !!!!! IPPPPPP
DZIĘKI CRIS...
Nie żeby to miało jakieś znaczenie, ale miało...


-------------------------------------------------------------------------------------------
OK MAMY 5!
Mamy nadzieję, że się spodobał.
Dziś trochę komediowo.
My w każdym razie się uśmiałyśmy, mamy nadzieję, że wy też.

PS. Piszcie w kom która PARA ładniej wygląda.
NAXI    VS     CRIS I NATY.
U góry zdjęcia dla porównania HAHAHA!

 

 

        

 

                                                                                                                                  

ŚWIĘTA

MAMY ŚWIĘTA WIEKANOCNE!!!!!!!!

ŻYCZYMY WAM DUUUUŻU ZDROWIA, RADOŚCI, UŚMIECHU I ŚMIECHU , SPEŁNIENIA MAŻEŃ, MIŁOŚCI, PRZYJAŹNIJ, SUKCESÓW, MOKREGO DYNGUSA, SMACZNEGO JAJKA, WSZYSTKIEGO CO NAJLESZE.
CZASU SPĘDZONEGO W RODZINNYM GRONIE I WYMAŻONYCH PREZENTÓW POD KRZACZKIEM!!!!!!!!!!!!!

Rozdział 4

*Francesca*

Diego mnie pocałował. A ja co miałam zrobić?! Odsunąć się i żeby media gadały a gazety pisały, że  laska dała Diego kosza? No nic mi nie pozostało jak odwzajemnić go... Ale oczywiście zrobiłam to w celach biznesowych. No bo co? Zrobiłam to, bo wtedy poczułam się jakbym latała. Jakby czas się zatrzymał, ziemia wirowała i nie liczyło się nic prócz mnie Diego i naszej miłości...? NIE!!! NA STÓWE NIE ZROBIŁAM TEGO DLA TEGO. PFFFF. To co robimy to tylko aktorska gra. TEN POCAŁUNEK TEŻ!. No bo co? Zna ktoś aktorów, którzy zakochali się w sobie, bo musieli udawać parę?! HYYYYYYYYYYYYY! Kristen i Robert!!!!! UPSSSS ZŁY PRZYKŁAD! GŁUPIA FRANCESCA! GŁUPIA, GŁUPIA!!!!!
Moje głupie przemyślenia przetwał Diego, który troszkę się o demnie odsunął.
- Przepraszam cię Francesca, Angelica kazała.- wyszeptał, patrząc mi w oczy.
- N-n-n-ni-nic ayyyaaa nie szk-kk-k-kodzi.- jąkałam się patrząc wciąż w jego paczydełka.
On tylko się uśmiechnął, złapał moją dłoń i wyszliśmy z wody.
Usiedliśmy na plaży, wtuliłam się w niego (oczywiście wciąż w celach aktorskich...) i tak leżeliśmy sobie i rozmawialiśmy, a słoneczko nas suszyło...


DZIEŃ PÓŹNIEJ
 

*Maxi*

Idę do mojego przyjaciela, Dieguito, bo ten kupił nową grę i chcemy ją wypróbować.
Zapukałem do drzwi i otworzyła mi Naty.
- Heeeej Maxi! Co ty tu robisz?- przywitałam mnie.
- Cześć Nata. Jest Diego?
- Nie, nie ma. Poszedł pomóc mamie w zakupach.
- SZLAK! A kiedy wróci?
- I don't know. Jak chcesz to na niego poczekaj, albo jak chcesz to mi powiedz co chcesz od Diego, a ja mu przekaże.
- Nie. Chcieliśmy wypróbować tą nową grę, którą kupił sobie.
- AAAA WIEM O JAKĄ CHODZI. Taaaa ten no ta nowa ta.- Zacząłem się śmiać.
- Tak, tak o tą właśnie chodzi.- uśmiechnąłem się do dziewczyny.
- Możemy pograć we 2. Jak nie masz nic lepszego do roboty.
- YYYY TY? W TAKIEJ GRZE ???? ZE MNĄ.- Wybuchłem śmiechem.
- HYYYYY O ty niewdzięczniku. Grałam w nią z Diego 3 razy. I wygrałam 3 RAZY.
- TAK? OK TY + JA  = POJEDYNEK
- Pf pewnie jeszcze cię ogram. ZOBACZYMY KTO SIĘ BĘDZIE ŚMIAĆ OSTATNI.
Poszliśmy do pokoju brata Naty i zaczęliśmy granie.
O KUŹWA ONA JEST NA SERIO DOBRA!
- Hahaha wygrałam, wygrałam , wygrałam.- Naty zaczęła tańczyć taniec zwycięstwa. - Ico, i co , i co?- śpiewała dalej.
W pewnym momencie zabrała mi czapkę i latała z nią po całym pokoju. Kiedy ją dogoniłem, złapałem dziewczynę w pasie i rzuciłem na łóżko. Zacząłem łaskotać Natę.
- Puuuuuuszczaj moją czapeczkę.- powiedziałem jak to malucha.
-NIE!- krzyknęła przez śmiech Naty, więc łaskotałem ją dalej...

*Diego*

No i w końcu jestem w domu. NIGDY, NIGDY WIĘJ NIE IDĘ Z MAMĄ NA ZAKUPY!!!
-Najlepiej poszedłbym do pokoju i walnął się na łóżko.- pomyślałem.- ZARAZ, ZARAZ.- Dziś Niedziela mogę to zrobić. JUUUUUHUUUUU!!!
Idąc po schodach, usłyszałem krzyk mojej siostry
- AŁĆ! MAXI PRZESTAŃ. TO BOLI!
HYYYYYY! Do głowy przyszło mi 1 słowo. Hym. Ma 3 litery. Na początku S na końcu X a po środku E.
Złapałem klamkę, przymknąłem oczy i wbiegłem do pokoju z krzykiem:
- Przestańcie bezcześcić moje łóżko! - powiedziałem.- Co kolwiek to znaczy- dodałem nadal się drąc.
Usłyszałem tylko śmiechy, więc otworzyłem oczy. A okazało się, że mój kumpel tylko taaaaaa TYLKO łaskotał ją.
- Z czego się śmiejecie? Słowa: AŁĆ i MAXI i TO BOLI  PRZESTAŃ są dwuznaczne.- oni tylko zgromili mnie wzrokiem i wybuchli znowu śmiechem.
- Diego natychmiast do salonu! SZYBKO!- usłaszałem głos mojej mamy.
Posłusznie wykonałem polecenie mojej rodzicielki i zeszłem na dół, a Nata i Maxi zaczęli się POWOLI ogarniać.
Udałem się do salonu.
- Co chciałaś ? - zapytałem.
- CIIIII!- machnęła reką, gapiąc się w telewizor.
Ja też na niego spojrzałem. Zobaczyłem tam, jakiegoś prezentera wiadomości gadającego coś tam. Postanowiłem się wsłuchać w jego paplaninę.
- Tak, jak mówiliśmy państwu, przed przerwą najwidoczniej w SHOW BIZNESIE mamy nową parę. Francesca Cauviglia i Diego Hernandez, zostali wczoraj sfotografowani wiele razy. Oto zdjęcia:

 

- No- wzruszyłem ramionami. - zadanie wykonane.- powiedziałem do mamy, a ona wyszczerzyła oczy i spojrzała na mnie.- No co? Mówiłem, że musi być rozgłos.

- Niedługo dowiemy się dla państwa więcej informacji. DO ZOBACZENIA! ŻYCZĘ MIŁEGO WIECZORU! - Na ekranie pojawiły się reklamy, a do mnie zadzwonił telefon.

CZŁEK: Dzień dobry! Rozmawiam z Diego Hernandezem?

D: Tak, to ja. O co chodzi?

C: Czy zgodziłby się pan udzielić wywiadu do naszego programu telewizyjnego?

D: Proszę kontaktować się z moją menadżerką, bo to ona ustala te sprawy. Do widzenia.

C: AAAA. Dowiedzenia.

Rozłączyłem się.

 

*Naty*

Odprowadziłam Maxiego do drzwi, przy okazji mijając osłupiałą mamę, gapiącą się w TV. OKKKKK! NIE WNIKAM W NIE SWOJE SPRAWY W PRZECIWIEŃSTWIE DO DIEGO!

-Pa Maxi. - powiedziałam i przytuliłam się do chłopaka, a on stał w progu i trzymał wyciągniętą rękę.- Co?! - zapytałam nie rozumiejąc o co chodzi.

- Czapeczka- odezwał się Maxi.

- AAAAAAAAAAAAA - powiedziałam przeciągając, a Maxi zabawnie podniósł brwi.- Trzymaj- westchnęłam zrezygnowana i podałam mu czapkę.

- Do jutra na zajęciach.- powiedział i pocałował mnie w policzek po czym wyszedł z mojego domu.

- FONTANNA, WSPÓLNA GRA, GILGOTKI, GONIENIE SIĘ, 3 LITERY O KTÓRYCH WSPOMNIAŁ DIEGO, NA KTÓRE WYBUCHNELIŚMY ŚMIECHEM. PRZECIEŻ MAXI TO MÓJ NAUCZYCIEL! CO JA WYRABIAM!- olśniło mnie...

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------

No i mamy długo oczekiwany rozdział 4!

NAPRAWDĘ WIELKIE SORKA, ZE TYLE CZEKALIŚCIE, ALE SAMI WIECIE JAK BYŁO

; WYJAZD I WOGULĘ.

 

 

MAMY NADZIEJĘ, ŻE SIĘ PODOBA:*

KOMENTUJCIE